مراقبت بعد از جراحی مفصل زانو

مراقبت بعد از جراحی مفصل زانو

مراقبت بعد از جراحی مفصل زانو بر اساس زمانبندی مشخصی باید انجام گیرد که در ادامه این مقاله به ترتیب به این موضوع پرداخته شده است.

۲۴ ساعت اول پس از جراحی:

• بروز علائمی مانند درد، تورم و کبودی محل جراحی طبیعی است
• فرد می تواند با استفاده از ابزارهای کمکی مانند واکر یا عصا بایستد و به آرامی‌ راه برود. نحوه‌ی استفاده از ابزارهای کمکی راه‌رفتن در روز اول توسط پزشک آموزش داده‌ می‌شود ( باید توجه داشت که از اعمال نیروی زیاد بر زانو جلوگیری شود)
• برای جلوگیری از خطر ایجاد لخته خون و عارضه ترومبوز ورید عمقی (DVT) لازم است داروهای تجویزشده به دقت مصرف شوند و میزان فعالیت‌های بدن براساس برنامه‌ی توصیه‌شده توسط پزشک متخصص باشد.
• در طول این مدت که فرد در بیمارستان بستری است لازم است محل جراحی و زخم‌ توسط پرستاران بررسی شوند.

مراقبت های پس ازجراحی تعویض مفصل زانو

روز دوم پس از جراحی:

به جهت مراقبت بعد از جراحی مفصل زانو از روز دوم جراحی؛

• توانایی راه‌رفتن توسط ابزار‌های کمکی مانند عصا بهبود می‌یابد. بهتر است تلاش شود تا زانو به طور کامل باز شود.
• در روز دوم می‌توان فعالیت‌هایی همچون ایستادن، نشستن، جابجایی و استفاده از توالت را به صورتی که فشار زیادی بر زانو وارد نشود انجام شود.
• بسته به شرایط بیمار، مرخص شدن از بیمارستان بین روز یکم تا سوم پس از جراحی است. در صورتی که شرایط فرد برای مرخص‌شدن مناسب نباشد، طول مدت بستری‌شدن در بیمارستان بیشتر خواهد بود.

جهت مطالعه ادامه این مقاله به مراقبت بعد از جراحی مفصل زانو مراجعه نمایید.

دکتر مهران سلیمانها:

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت

پوکی استخوان (استئوپروز) و شکستگی های اندام تحتانی

پوکی استخوان (استئوپروز) و شکستگی های اندام تحتانی

پوکی استخوان یا استئوپروز (Osteoporosis) شایع ترین بیماری متابولیکی استخوان بوده که در آن ماده تشکیل دهنده استخوان کاهش می یابد و به معنای کم شدن تراکم استخوانی و از دست رفتن کیفیت ریزساختار استخوان (BMD)Bone Mineral Density   و شکنندگی بیشتر استخوان می باشد.

پوکی استخوان یا استئوپروز

استئوپروز ارتباط مستقیمی با بروز شکستگی های استخوانی به خصوص شکستگی های اندام تحتانی دارد. این عارضه معمولا فرد را در میانسالی مبتلا می سازد و با روندی کند در طول زمان پیشرفت کرده، به طور منتشر ، استخوان ها را ضعیف و مستعد شکستگی می کند.

پوکی استخوان یکی از دلایل مهم ناتوانی و مرگ در افراد مسن بوده و یکی از مسائل بهداشت عمومی کشورهای توسعه یافته شناخته شده است. در این بیماری استخوانها بدون هیچ علامتی تحلیل می روند و وقتی علائم درد ،  شکستگی و خمیدگی قامت بروز پیدا می کند که بیماری در مراحل پیشرفته است ، به همین دلیل استئوپروز به عنوان بیماری خاموش  نامیده می شود.

عوامل خطر:

عوامل متعددی می توانند موجب پوکی استخوان (استئوپروز) شوند که برخی از آنها غیرقابل تعدیل است و برخی دیگر جزء عوامل قابل تعدیل و مربوط به سبک زندگی افراد هستند. مهمترین آنها عبارتند از:

• سن بیشتر از 65 سال
• جنس : برآورد شده است که بروز استئوپروز در جمعیت ایران در دو جنس مرد و زن به ترتیب 104 و 318 نفر در هر ده هزار نفر است که حاکی از 3 برابر بودن شیوع آن در زنان است. که می تواند به عللی چون کم بودن توده استخوانی، تعداد زایمان ها ، یائسگی زودرس و کاهش سطح استروژن در زنان باشد.
• شاخص توده بدنی (BMI) کم (لاغری)
• سیگار کشیدن

جهت مطالعه ادامه این مقاله به پوکی استخوان (استئوپروز) و شکستگی های اندام تحتانی مراجعه نمایید.

دکتر مهران سلیمانها:

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت

اختلاف طول پا (اندام تحتانی)

اختلاف طول پا (اندام تحتانی)

کوتاه شدن پا (lower limb shortening) یا اختلاف طول پا (اندام تحتانی) به مواردی گفته می شود که یکی از پاها از پای دیگر کوتاه تر است . هرچه میزان اختلاف طول بیشتر باشد تغییر حالت طبیعی بدن و الگوی راه رفتن بیشتر احساس خواهد شد. بزرگترین مشکلی که کوتاه شدن یک اندام تحتانی نسبت به اندام دیگر بوجود می آورد لنگش است. این اختلال می‌تواند منجر به عوارض متعددی مانند مشکلات ران، زانو، قوزک و انحراف ستون فقرات شود.

اختلاف طول اندام تحتانی

علت:

علل مختلفی باعث اختلاف طول پا و کوتاهی آن می شود که می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تروماها (شکستگی یا در رفتگی اندام‌های تحتانی): هرگونه آسیبی که به استخوان یک پا وارد شود (حتی اگر به طور مناسب درمان شود) می‌تواند رشد طبیعی آن را مختل کند و باعث کوتاه شدن طول اندام شکسته شود
• شکستگی های لگنی
• بد جوش خوردن و یا جوش نخوردن شکستگی
• آسیب صفحه رشد در کودکان
• جراحی در ناحیه زانو یا لگن
• عوامل مادرزادی از جمله وضعیت جنین در حال رشد در داخل رحم
• آسیب‌های هنگام تولد مانند در رفتگی مفصل لگن نوزاد در زمان زایمان
• عفونت‌ها
• التهاب مغزاستخوان یا سایر بیماری‌های استخوانی که ممکن است موجب اختلال در رشد استخوان و به مرور زمان باعث کوتاه شدن پا شود.
• برخی از بیماری های عصبی مانند ضعف عضلات اندام
• فلج مغزی و سایر مشکلات عصبی ماهیچه‌ای

عوارض اختلاف طول اندام تحتانی

در افراد دچار اختلاف طول پا ها و کوتاهی یک اندام تحتانی ، خم کردن روی پا به سمت پایین در پای کوتاه‌تر برای بلندتر کردن آن (پرونیشن) ، کج شدن به سمت پای کوتاه‌تر و یا فشار برروی پای مقابل ممکن است باعث بروز عوارضی مانند وارد آمدن تنش‌ و فشارهای غیر طبیعی بر قسمت کمر، بالای ران‌ها، زانوها، قوزک پاها و پا که منجر به دردناک شدن این ساختارها به ویژه هنگام ایستادن یا راه رفتن ‌شود. علاوه بر این ممکن است فشار به کمر و لگن باعث کج شدن لگن و انحراف جانبی ستون مهره ها نیز شود.

جهت مطالعه ادامه این مقاله به اختلاف طول پا (اندام تحتانی) مراجعه نمایید.

دکتر مهران سلیمانها:

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت ( mehran soleymanha )