کیست منیسک
کیست منیسک
کیست منیسک (Meniscal cysts) وضعیتی است که با تجمع موضعی مایع مفصلی (سینوویال) در داخل یا حاشیه پیرامونی مینیسک منیسک مشخص می شود که معمولاً در نتیجه پارگی مینیسک ایجاد می شود.
سایر آسیب های مرتبط که احتمال بروز کیست منیسک را افزایش می دهند عبارتند از: آسیب غضروف مفصلی ، آسیب قبلی زانو ، پارگی رباط صلیبی قدامی، افزایش سن (که در آن پارگی های دژنراتیو منیسک افزایش می یابد).
این عارضه در 1-4٪ از بررسی های MRI زانو یافت می شود. معمولا کیست پارامنیسکال در پارگی های افقی و پیچیده بروز می یابد و کیست پری منیسکال در پارگی های شعاعی یا عمودی منیسک مشاهده می شود. کیست های داخلی (درون منیسک) نسبت به کیست های جانبی (پارامینیسکی) شیوع کمتری دارند (نسبت 2:1).
مکانیسم ایجاد کیست منیسک
پارگی منیسک به عنوان یک دریچه یک طرفه عمل می کند مایع سینوویال اکسترود می شود و سپس تشکیل مواد ژل مانند غلیظ می دهد
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله کیست منیسک مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
درمان کیست منیسک
درمان کیست منیسک
درمان کیست منیسک: کیست های منیسک ضایعات توده ای محصور شده حاوی مایع سینوویال مانند هستند. شیوع کیست‌های منیسک10-1 درصد از موارد آسیب‌شناسی منیسک گزارش شده اند.
این عارضه اغلب منیسک جانبی را درگیر می کنند ( کیست های منیسک جانبی 3 تا 10 برابر بیشتر از کیست های منیسک داخلی تخمین زده شده است)
کیست منیسک بیشتر با پارگی های منیسک (به ویژه زمانی که پارگی در ناحیه شاخ قدامی منیسک جانبی باشد) همراه است.
به طور معمول، کیست ها به این دلیل ایجاد می شوند که پارگی منیسک به عنوان یک دریچه یک طرفه عمل می کند و مایع سینوویال تراوش کرده و خارج از مفصلی جمع شود. کیست منیسک به علل مختلفی ممکن است بروز کنند، از جمله:
- تروما، که منجر به کوفتگی و خونریزی در منیسک می شود که منجر به دژنراسیون مخاطی می شود.
- دژنراسیون با افزایش سن، که منجر به نکروز موضعی و پارگی‌های مزمن دژنراتیو منیسک می شود.
جهت مطالعه ادامه این مقاله به درمان کیست منیسک مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت